خرس‌ها پستاندارانی هستند که در خانواده Ursidae جای می‌گیرند. خرس‌ها به فروراستهٔ سگ‌واران تعلق دارند و نزدیک‌ترین خویشاوندانشان خوک‌های دریایی هستند. هرچند فقط هشت گونه خرس وجود دارد اما پراکنش جغرافیایی وسیعی دارند و در زیستگاه‌های متنوعی از قطب شمال گرفته تا برخی نقاط نیمکره جنوبی سکونت دارند.

خرس‌ها جثه‌ای بزرگ، پاهای کلفت، دم کوتاه، موی زبر و پوزه دراز دارند. هر کدام از دست‌ها و پاهایشان دارای پنج انگشت می‌باشد که قابلیت جمع شدن ندارد و از لحاظ حرکتی کف‌رو هستند. خرس قطبی عمدتاً گوشتخوار است و خرس پاندا تقریباً منحصراً از گیاه بامبو تغذیه می‌کند اما شش گونه دیگر خرس همه‌چیزخوارند. دندان خرس تیز نیست و مانند سایر گوشتخواران برای بریدن گوشت طراحی نشده‌است. مثلاً در بیشتر گوشتخواران، دندان نیش بزرگ است و برای کشتن طعمه کاربرد دارد. درخرس‌ها این دندان‌ها نسبتاً کوچکند و خرس‌ها از آن به عنوان ابزاری برای دفاع استفاده می‌کنند. دندان آسیای خرس مسطح و پهن است تا بتواند غذاهای گیاهی را خرد کرده و بکوبد.[۲]

هریک از دست وپاهای خرس، ۵ چنگال تیز و بلند دارد که جمع نمی‌شود (برعکس گربه). این دست و پاها برای بالا رفتن از درخت و شکافتن خانه موریانه و کندوی عسل، یافتن وکندن ریشه گیاهان و گرفتن طعمه بکار می‌رود. راه رفتن خرس ها با راه رفتن بسیاری از گوشتخواران تفاوت دارد و گویی روی پنجهٔ پا راه می‌روند که برای افزایش سرعت، کارآمد است. آنها میتوانند به سرعت 40 کیلو متر در ساعت بدوند. خرس‌ها مثل انسان روی پا هم راه می‌روند.[۲]

موی خرس بلند و زمخت است. رنگ موی آنها بسته به این که از چه نوع خرسی باشند می‌تواند تقریباً هر رنگی داشته باشد. مثلاً سفید، بور، کرم، تمام سیاه، تمام قهوه‌ای، ...[۲] رنگشان از سفید در خرس قطبی تا قهوه‌ای و سیاه در سایر گونه‌ها متفاوت است. دندانهای آسیای بالا با سطح زیاد اما برجستگی های روی آنها کند و صاف می‌باشد.